Voorheen werd bij het ontwerp van een proces of product alleen rekening gehouden met de klassieke criteria: het economische (dat uiteraard sterk doorweegt), het technische (wat is er technisch mogelijk en haalbaar) en het menselijke (gebruiksgemak, veiligheid). Bij ecodesign worden aan dat lijstje milieucriteria toegevoegd: welke impact het product heeft op de natuur, hoeveel afvalstoffen het veroorzaakt, of deze stoffen gemakkelijk op te ruimen zijn, en dergelijke meer.
Als vroeger al milieucriteria in het ontwerp van een product opgenomen werden, ging het meestal om zogenaamde end-of-pipe oplossingen. Een typisch voorbeeld hiervan is een autokatalysator, die schadelijke stoffen afbreekt net voor ze via de uitlaat worden uitgestoten. Het concept van ecodesign is daarentegen gericht op preventie. Dit betekent ook een economische winst, aangezien er bespaard wordt op tijd, geld en energie om vervuilende stoffen af te breken.
Het OIVO staat voor de volle 100% achter deze manier van ontwerpen. Het raadt de overheid aan producenten en consumenten hierover te informeren en hen aan te moedigen rekening te houden met de lange termijneffecten van gebruikte productieprocessen. |