Die povere prestatie zou nu verleden tijd zijn. De Belgische regering en de fabrikanten/distributeurs hebben een sectoraal akkoord ondertekend dat voorziet om dit aandeel geleidelijk aan te vergroten en tegen 2019 naar 10% te brengen. De bijzonderheid van ecologische schoonmaakmiddelen is dat ze voornamelijk van plantaardige stoffen (en niet van afgeleide petroleumproducten) gemaakt worden. Ze zijn minder giftig voor plantaardig en waterleven en breken effici�nter en sneller af in het milieu.
De overeenkomst voorziet ook dat de consumenten ze zullen kunnen aankopen met ecocheques en dat ze sterker geconcentreerd zullen zijn dan vroeger. Het voordeel van geconcentreerde producten is dat ze dezelfde resultaten leveren met een kleinere dosis product, wat de behoeften op het vlak van verpakking en transport (en daardoor ook de CO2-uitstoot) beperkt. In 2019 zouden geconcentreerde producten 60% van de Belgische detergentenmarkt moeten uitmaken. Ten slotte beveelt het akkoord aan om de nadruk te leggen op het informeren en sensibiliseren van de consument. Die zou bijvoorbeeld overtuigd moeten worden om een correcte dosis van een schoonmaakmiddel te gebruiken en om de gemiddelde temperatuur van wasprogramma's, die vandaag de dag op 43 graden uitgevoerd worden, vijf graden lager in te stellen.
Op het kabinet van minister Paul Magnette gaat men er trots van uit dat Belgi� het eerste Europese land zal zijn dat een juridisch mechanisme toepast waarmee het aanbod van de distributiesector in een bepaalde richting gestuurd kan worden. Bij 'R�seau Eco-consommation', een vereniging die de consument bijstaat die op 'groene' aankopen gebeten is, klinkt een kritischer geluid: het - niet dwingende - akkoord is wat de streefcijfers betreft verre van ambitieus.
De doelstelling om de wastemperatuur te verlagen zal moeilijk aan te tonen zijn. Maar ��n enorme lacune wordt nog meer aan de kaak gesteld.
Schoonmaakproducten bevatten, naast hun tensioactieve stoffen (die het vuil van de drager losmaken), een hele reeks ingredi�nten die hun eigen giftigheid vergroten: parfums, verzachters, kleurstoffen, oplosmiddelen, zuren enz. Maar, zoals het OIVO al aangetoond heeft, het is mogelijk om al die stoffen weg te laten door schoonmaakmiddelen te gebruiken die eenvoudiger zijn, maar die marketinggewijs minder interessant zijn om mee uit te pakken. We denken aan azijn, kristalsoda, Marseillezeep, natriumbicarbonaat (zuiveringszout), ... Die producten worden al in kleine recipi�nten verkocht, maar blijken ook alsmaar moeilijker te vinden op de markt. Het recente akkoord had volgens R�seau Eco-consommation hun promotie bij de consument moeten ondersteunen of voeren.
De verwijzing naar het Europese ecolabel is een mes dat aan twee kanten snijdt. Er zijn immers nogal wat fabrikanten van milieuvriendelijke producten die het label niet op hun producten plaatsen omdat het zo duur is. Daardoor komt hun naam niet voor in de verkoopstatistieken, maar (soms) gaan hun detergenten verder dan de criteria die het ecolabel hanteert en zijn hun producten dus in feite nog milieuvriendelijker� Het sectoraal akkoord houdt met deze leveranciers helemaal geen rekening.
|