Een zomer zonder gesuikerde dranken? Hoe pover! Volgens thema Voeding         Gepubliceerd : 21/04/2010 Categorie: Artikel

We vinden in de rekken met de limonades hoe langer hoe meer voor elk wat wils. Maar om ecologische, sociale en gezondheidsredenen doen we er best aan frisdranken zoveel mogelijk links te laten. Hierna volgen enkele trucjes en tips om die uitdaging met succes aan te gaan. Voor het maken van een liter Coca-Cola is er in ons land 2,64 liter water en 60 kilojoule energie nodig. Dat komt overeen met een uitstoot van ongeveer 70 g CO2, een gas dat bijdraagt aan de klimaatopwarming. Als we bedenken dat er op de aardbol zowat 240 miljoen liter Coca-Cola gedronken wordt, is de rekening (niet zo) snel gemaakt… Als we die cijfers aanhalen voor deze wereldberoemde drank, dan is dat omdat zijn milieubalans transparanter is dan die van andere limonades. Om een juister idee te hebben van de impact van de frisdranken op de planeet, zouden die cijfers op de hele sector geëxtrapoleerd moeten worden. De resultaten die je verkrijgt, zouden van een astronomische grootteorde zijn, ook en vooral omdat de markt van de frisdranken goed en zelfs heel goed floreert. In België is die markt bijvoorbeeld meer dan verdubbeld tussen 1980 en 2005. De sector heeft inspanningen geleverd om zijn ecologische voetafdruk te verkleinen. Bijvoorbeeld door het gewicht van de verpakkingen lichter te maken, zowel van de flessen als van de blikjes. Dankzij grote inspanningen op het gebied van afval selectief ophalen en recyclen zien we dat de plastic flessen van Coca-Cola vandaag de dag 25% gerecycled materiaal bevatten. Maar die inspanningen dreigen verloren moeite te worden door het toenemende succes van de kleine verpakkingen (de hoeveelheid flesjes van 20 of 25 cl is op vijf jaar tijd verdubbeld!) en doordat het recyclegehalte van het PET (polyethyleentereftalaat) minder goed is dan dat van glas en metaal. Als we nu de globale impact van de frisdranken op het milieu berekenen, t.t.z. veel verder gaand dan de afvalproductie (en met inbegrip van de verzuring en eutrofiëring van het milieu, de afbraak van de ozonlaag, het verbruik van natuurlijke hulpbronnen, de giftigheid voor mens en milieu, enzovoort), zien we dat de limonades verantwoordelijk zijn voor 1% van de milieuschade. Verwaarloosbaar, zegt u? Niet te snel! Deze studie, die voor rekening van de Europese Commissie in 2006 uitgevoerd werd, had betrekking op 282 verbruiksgoederen, zowel voeding als non foodproducten. Ongeacht de beschouwde parameter behoren de limonades tot de 30 meest nefaste producten (op 282) voor het milieu op onze planeet! Prik, cola's, tonics en andere gesuikerde dranken bieden daarenboven nagenoeg geen enkel positief voedingswaarde-effect en dragen in ruime mate bij aan tandbederf (behalve de light dranken dan) en aan zwaarlijvigheid. Zonder te allen koste op water terug te vallen (en waarom niet, eigenlijk?), is het ook mogelijk om zijn toevlucht te nemen tot drank die tegelijk gezonder en milieuvriendelijker is. De siropen bestaan in diverse smaken en in een biologische versie. Hun calorieaanvoer is merkelijk kleiner dan die van de gesuikerde dranken. Ze kunnen heel vaak zelfs nog meer verdund worden dan wat de fabrikant voorstelt. Sinds enkele jaren vinden we op de markt machines waarmee leidingwater omgevormd kan worden tot spuitwater of limonades. Zowel de hoeveelheid suiker als de hoeveelheid koolzuurgas kan naar believen aangepast worden. Die installaties vragen vanzelfsprekend wel wat elektriciteit, maar de financiële besparing is zeer interessant: meer dan 200 euro per jaar voor een gezin met vier personen en een jaarverbruik van 440 liter gashoudende dranken. En de geproduceerde hoeveelheid afval is veel kleiner. Een andere mogelijkheid: terugvallen op vruchtensappen. Ze bevatten ook nogal wat (natuurlijke of toegevoegde) suikers, maar bieden het voordeel dat ze vitaminen en vezels leveren. En verder is zonder twijfel een thee, een soep of zelfs een koffie een gezonder en goedkoper alternatief. Bron: Een zomer lang fris, zonder suiker, studie van het Brussels Observatorium voor Duurzame Consumptie.