Smetstoffen in de voedingsmiddelen ? Volgens thema Voeding         Gepubliceerd : 14/03/2006 Categorie: Artikel

Contaminanten zijn stoffen die men terugvindt in voedingsmiddelen zonder bewuste toevoeging tijdens het productieproces of commercialisatie. Het betreft omgevingspollutie zoals dioxine, zware metalen, bacteri�n of schimmels. En kan echter eveneens afkomstig zijn van materialen die in contact gebracht werden met de voeding. Residuen van stoffen kunnen terechtkomen in de voeding tengevolge van het gebruik van veterinaire geneesmiddelen tijdens het grootbrengen of door het gebruik van fytosanitaire producten op gewassen. Deze residuen zijn dus ongewenste sporen van medicamenten of van fytopharmacologische producten of van afgeleiden van deze producten. De wetgeving beoogt het beschermen van de menselijke gezondheid door het vastleggen van maximale waarden voor deze residus. Deze limieten hangen af van de toxiciteit van het betreffende product en zijn vastgelegd op basis van een risicoanalyse. De exploitanten van de voedingssector zijn verantwoordelijk voor de conformiteit van hun producten aan de Europese wetgeving. Sinds 2005 zijn de commerci�le producenten verplicht om alle resultaten inzake schadelijkheidstests door te geven aan de autoriteiten van de lidstaten. Offici�le controles dienen plaats te worden georganiseerd door de autoriteiten van de lidstaten welke ook belast zijn met het uitwerken van een nationaal bewakingsplan voor het toezicht op bepaalde groepen van contaminanten. Daarenboven organiseerd het voedsel en veterinair bureau van de Europese commissie inspecties om te controleren of de lidstaten de Europese voedingswetgeving respecteren. Import afkomstig van buitenaf is onderworpen aan een apart controlesysteem. Als testen uitwijzen dat producten gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid worden deze in beslaggenomen en vernietigd. Lidstaten worden van dit feit verwittigd middels een snel waarschuwingssysteem. Algemene reglementering Reglement (CE) No 178/2002 van het Europese Parlement en van de Raad van 28 januari 2002 - "Algemene voedingswetgeving". Dit reglement legt de algemene principes en voorschriften vast betreffende de voedingswetgeving en bepaald de veiligheidsprocedures relatief aan de veilighid van de voedingsmiddelen. Veterinaire geneesmiddelen Reglement (CEE) n� 2377/90 van de Raad van 26 juni 1990, bepaaldt een communautaire procedure om de maximale limieten vast te leggen van de residus in het voedsel van dierlijke oorsprong. Zware metalen Het Brussels Intercommunaal laboratorium voor Scheikunde en Bacteriologie voert analyses uit in de handelszaken van Brussel en publiceerd een jaarlijks rapport over de aangetroffen besmettingen. Het rapport van 2004 legt het accent op de contaminatie met lood van thee welke geserveerd wordt in metalen theepotten. Bijna de helft van alle gecontroleerde stalen uit restaurants vertoonden een loodgehalte dat hoger lag dan de toegelaten 25 microgram per liter. Consummeer niet teveel voedsel uit blik. Deeltjes van het omhulsel bedoelt om corrosie tegen te gaan migreren immers in het voedsel. Alvast enkele raadgevingen: Probeer uw voeding te vari�ren en eet niet teveel voedsel uit blik. Gematigdheid is zeker aangewezen voor producten welke zure bestanddelen bevatten zoals mayonnaise, tomatensaus of azijn. Er bestaan talrijke alternatieven voor conserven. Bijvoorbeeld fruit en groenten in glazen bokalen of diepgevroren. Men kan een groot deel van de vervuiling vermijden door de olie of het vocht van het product te verwijderen en het product voorzichtig af te deppen. Reglement (CE) No 466/2001 van 8 mars 2001. Dit reglement legt maximale waarden vast voor bepaalde contaminanten in voedingsmiddelen (zware metalen, mycotoxines en nitraten). Koninklijk Besluit van 2 december 1991 legt maximale waarden vast voor zware metalen. Koninklijk Besluit van 14 juni 2002 legt maximale waaden voor zware metalen vast voor voedingssuplementen. Referenties Brussels Intercommunaal laboratorium voor Scheikunde en Bacteriologie, rapport 2004, http://www.licb.irisnet.be. Europese wetgeving Verzamelde wetgeving inzake contaminanten http://europa.eu.int/scadplus/leg/nl/lvb/l21115k.htm. Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden, http://europa.eu.int/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_031/l_03120020201nl00010024.pdf. VERORDENING (EEG) Nr. 2377/90 van de Raad van 26 juni 1990 houdende een communautaire procedure tot vaststelling van maximumwaarden voor residuen van geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik in levensmiddelen van dierlijke oorsprong, http://europa.eu.int/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31990R2377:NL:HTML. Richtlijn 96/23/EG van de Raad van 29 april 1996 inzake controlemaatregelen ten aanzien van bepaalde stoffen en residuen daarvan in levende dieren en in produkten daarvan en tot intrekking van de Richtlijnen 85/358/EEG en 86/469/EEG en de Beschikkingen 89/187/EEG en 91/664/EEG, http://europa.eu.int/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31996L0023:NL:HTML. Belgische Wetgeving 2 DECEMBER 1991. - Koninklijk besluit tot vaststelling van maximale gehalten van een aantal zware metalen in voedingsmiddelen, http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl. 14 JUNI 2002. - Koninklijk besluit tot vaststelling van maximale gehaltes aan contaminanten waaronder zware metalen in voedingssupplementen, http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl.