Een duidelijk etiket is een essenti�le voorwaarde voor consumenten om levensmiddelen te kunnen kiezen en kopen. Toch blijkt uit een onderzoek van het OIVO in 2004 uitgevoerd in opdracht van de minister van Volksgezondheid, dat heel wat consumenten moeilijkheden hebben met die etikettering. 58% van de consumenten proberen het etiket te lezen, maar als ze een keuze maken, blijkt dat ze dit gemakkelijk doen aan de hand van de meest zichtbare informatie op de verpakkingen, vaak gezondheidsclaims.
Meer dan de helft van de respondenten van het onderzoek laten zich in hun keuzes leiden door de bezorgdheid in verband met de gezondheid, maar grijpen daarvoor niet terug naar bijvoorbeeld het voedingswaarde-etiket.
Uit een analyse van de etikettering van levensmiddelen blijkt dat 70% van de verpakkingen een voedingswaarde-etiket bevat, maar dat dit etiket nauwelijks of niet gelezen wordt. Hiervoor geven consumenten verschillende barri�res aan: de verschillen in lay-out van etiket tot etiket, het kleine en onduidelijke lettertype, de moeilijke termen, zoals meervoudige onverzadigde vetzuren en linolzuur, of dubbelzinnig interpreteerbare informatie. 32% van de consumenten stellen ook dat ze onvoldoende kennis bezitten om het voedingswaarde-etiket te begrijpen (39% hebben een meer genuanceerde mening terwijl 29% vinden dat ze over voldoende kennis beschikken).
Naast het voedingswaarde-etiket worden er op heel wat levensmiddelen allerhande erg opvallende beweringen vermeld die verwijzen naar een band tussen het levensmiddel en de gezondheid. Consumenten blijken erg gevoelig voor deze informatie, maar 78% van hen staan toch soms wantrouwig ten opzichte van deze gezondheids- en voedingsclaims. Binnen deze groep van sceptici denken 49% dat deze beweringen niet altijd exact zijn terwijl 29% er gemengde gevoelens bij hebben.
Toch geven 52% van de ondervraagde consumenten toe dat ze bij de aankoop van bepaalde producten worden be�nvloed door claims. In de geest van de consument vormen claims een voedingsproduct om tot een geneesmiddel. Hierdoor gaat de consument het middel als onmisbaar voor de gezondheid beschouwen en voelt hij zich haast gedwongen om het product met een claim te verkiezen boven een product zonder claim.
Belangrijk is dat sommige verpakkingen aangeven dat het product bijvoorbeeld rijk is aan omega 3, terwijl het wel zeer veel suiker en vet bevat en dus niet aangepast is aan de behoefte van de consument op het vlak van voedingswaarde.
Conclusies
Uit het onderzoek blijkt dat consumenten het noodzakelijk vinden dat de producent informatie geeft die niet enkel juist is, maar die ook controleerbaar is en dat deze in een voldoende groot lettertype staat. Ze willen meer "nuttige" informatie en willen dat deze voldoende opvalt en niet verloren gaat tussen alle mogelijke vormen van promotie.
Consumenten vragen dat alle informatie op het etiket aanwezig is zodat hijzelf kan beslissen de informatie te raadplegen of niet.
Deze resultaten pleiten voor een ge�ntegreerde aanpak van de etikettering, de presentatie en de reclame van levensmiddelen in ��n etiketteringrichtlijn. Verwarring kan uit de wereld worden geholpen door geen vrijwillige en verplichte informatieregels door elkaar toe te laten. De verschillende claims, dienen dringend wettelijk te worden geregeld.
De leesbaarheid van het etiket, inclusief het voedingswaarde-etiket, een verbeterde voorlichting van de consument en een strenger optreden tegen misleidende claims moeten prioriteiten zijn om de bescherming van de consument te waarborgen.
http://www.oivo-crioc.org/teksten/pdf/1317.pdf. | 
Perceptie van de voedingswaarde-etikettering bij de consumenten
Volgens thema 
Gepubliceerd : 13/03/2006
Disclaimer
