Reclame voor voedingsmiddelen: de basisregels Volgens thema Voeding         Gepubliceerd : 14/03/2006 Categorie: Artikel

Volgens de Belgische wet betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consument van 14 juli 1991 (WHP) is reclame "elke mededeling die rechtstreeks of onrechtstreeks ten doel heeft de verkoop van producten of diensten te bevorderen, (...) ongeacht de plaats of de aangewende communicatiemiddelen." Artikel 23 stipuleert welke reclame niet toegelaten wordt. Dat geldt voor reclame. "... die beweringen, gegevens of voorstellingen bevat die kunnen misleiden omtrent de identiteit, de aard, de samenstelling, de oorsprong, de hoeveelheid, de beschikbaarheid, de wijze en de datum van vervaardiging, of de kenmerken van een product of de gevolgen voor het leefmilieu; onder kenmerken dient te worden verstaan de voordelen van een product, onder meer vanuit het oogpunt van zijn eigenschappen, van zijn gebruiksmogelijkheden, van de resultaten die van het gebruik ervan kunnen worden verwacht"; "... die betrekking heeft op producten of apparaten die geen geneesmiddelen zijn en waarvan ten onrechte wordt voorgehouden dat ze de medische toestand van de consument zouden verbeteren". Bovendien stelt het Koninklijk Besluit van 17 april 1980 betreffende de reclame voor voedingsmiddelen dat het verboden is om: in verband met de samenstelling aan het product eigenschappen toe te dichten die te maken hebben met objectieve of meetbare criteria en die niet aangetoond kunnen worden; te doen geloven dat het merkproduct bijzondere kwaliteiten heeft, terwijl alle gelijkaardige voedingsmiddelen diezelfde kwaliteiten hebben; de toevoeging van vitaminen of provitaminen te vermelden als die stoffen toegevoegd zijn voor technologische of organoleptische doeleinden; de afwezigheid van een specified additief te vermelden wanneer het voedingsproduct een additief van dezelfde groep bevat; te verwijzen naar een effect van het voedingsproduct op de gezondheid of op het metabolisme als het bewijs van die bewering niet geleverd kan worden. Belangrijkste Europese referenties Richtlijn 84/450/EEG van de Raad van 10 september 1984 betreffende het nader tot elkaar brengen van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen der lidstaten inzake misleidende reclame. http://europa.eu/scadplus/leg/nl/lvb/l32010.htm. Richtlijn 97/55/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 oktober 1997 tot wijziging van Richtlijn 84/450/EEG inzake misleidende reclame teneinde ook vergelijkende reclame te regelen. http://europa.eu/scadplus/leg/nl/lvb/l32010.htm. Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake etikettering en presentatie van levensmiddelen alsmede de daarvoor gemaakte reclame. http://europa.eu/scadplus/leg/nl/lvb/l21090.htm. Belangrijkste Belgische referenties 14 JULI 1991. - Wet betreffende de handelspraktijken en de voorlichting en bescherming van de consument. http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl. 13 SEPTEMBER 1999. - Koninklijk besluit betreffende de etikettering van voorverpakte voedingsmiddelen. http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl. 17 APRIL 1980. - Koninklijk besluit betreffende de reclame voor voedingsmiddelen. http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl.