Voedingsetikettering: de reglementering Volgens thema Voeding         Gepubliceerd : 16/03/2006 Categorie: Artikel

Het etiket wordt opgesteld door de producent, die daarbij de bestaande reglementaire voorschriften moet toepassen. Verschillende reglementeringen, verticale en sectoroverschrijdende, bepalen wat er op het etiket moet staan. De Belgische reglementering voor deze materie steunt op de Europese normen. De Europese reglementering omvat horizontale beschikkingen die toepasbaar zijn op alle voedingsproducten en verticale beschikkingen die van toepassing zijn op de etikettering van specifieke voedingsproducten (bijv. cacao- en chocoladeproducten voor in menselijke voeding, bepaalde suikers die bestemd zijn voor in menselijke voeding, honing, vruchtensappen en sommige gelijkaardige producten die bestemd zijn voor menselijke voeding, sommige soorten gedeeltelijk of volledig gedehydrateerde melk uit blik bestemd voor menselijke voeding, de koffie-extracten en chicorei-extracten, de confituren, gelei en marmelades van fruit alsook de kastanjepasta bestemd voor menselijke voeding, de producten die cafe�ne of kinine bevatten). De overheid waakt erover dat de inhoud en het formaat van het etiket conform zijn met de reglementering. Zij moeten ook nagaan of de beweringen op het etiket stroken met de werkelijke eigenschappen van het voedingsproduct. In Belgi� is de situatie complex en al bij al weinig duidelijk. De conformiteit van de etiketten met de reglementering, de controle op het gewicht en de afmetingen alsook de prijzen vallen onder de bevoegdheid van de economische inspectie. Het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) is verantwoordelijk voor de controles op het vlak van de veiligheid van de voedselketen. Daar staat tegenover dat het moeilijk is om te weten wie moet instaan voor de controle van de overeenkomst tussen de beweringen op het etiket en de werkelijke eigenschappen van het product. Het lijkt erop dat dit in de toekomst (ook) een bevoegdheid voor het FAVV zal zijn. Belangrijkste Europese referenties Basisrichtlijn: Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake etikettering en presentatie van levensmiddelen alsmede de daarvoor gemaakte reclame http://europa.eu/scadplus/leg/nl/lvb/l21090.htm. Richtlijn 87/250/EEG van de Commissie van 15 april 1987 inzake de vermelding van het alcohol-volumegehalte bij etikettering van voor de eindverbruiker bestemde alcoholhoudende dranken. http://europa.eu/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31987L0250:NL:HTML. Interpreterende communicatie nr. 91/C 270/02 van de Commissie van 15 oktober 1991 betreffende de verkoopbenamingen van de voedingsproducten. Dit gaat over de benamingen "azijn", "yoghurt", "kaviaar". Omzetting in nationaal recht 13 SEPTEMBER 1999. - Koninklijk besluit betreffende de etikettering van voorverpakte voedingsmiddelen. http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl. 17 APRIL 1980. - Koninklijk besluit betreffende de reclame voor voedingsmiddelen. http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl. Andere referenties Richtlijn 2000/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 juni 2000 inzake cacao- en chocoladeproducten voor menselijke consumptie. http://europa.eu/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32000L0036:NL:HTML. Richtlijn 2001/111/EG van de raad van 20 december 2001 inzake bepaalde voor menselijke voeding bestemde suikers. http://europa.eu/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_010/l_01020020112nl00530057.pdf. Richtlijn 2001/110/EG van de raad van 20 december 2001 inzake honing. [Publicatieblad van de EG L 10 van 12.01.2002] http://europa.eu/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_010/l_01020020112nl00470052.pdf. Richtlijn 2001/112/EG van de raad van 20 december 2001 inzake voor mensellijke voeding bestemde vruchtensappen en bepaalde soortgelijke producten. http://europa.eu/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_010/l_01020020112nl00580066.pdf. Richtlijn 2001/114/EG van de raad van 20 december 2001 inzake bepaalde voor menselijke voeding bestemde, geheel of gedeeltelijk gedehydrateerde verduurzaamde melk. http://europa.eu/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_015/l_01520020117nl00190023.pdf. Richtlijn 1999/4/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 februari 1999 inzake extracten van koffie en extracten van chicorei. http://europa.eu/eur-lex/lex/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31999L0004:NL:HTML. Richtlijn 2001/113/EG van de raad van 20 december 2001 inzake voor menselijke voeding bestemde vruchtenjam of -confituur, -gelei en -marmelade, alsmede kastanjepasta. [Publicatieblad van de EG L 10 van 12.01.2002] http://europa.eu/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_010/l_01020020112nl00670072.pdf. Richtlijn 2002/67/EG van de commissie van 18 juli 2002 betreffende de etikettering van levensmiddelen die kinine en levensmiddelen die cafe�ne bevatten. http://europa.eu/eur-lex/pri/nl/oj/dat/2002/l_191/l_19120020719nl00200021.pdf. Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen, opgericht in februari 2000 naar aanleiding van de dioxinecrisis en in het kader van de Copernicus-hervorming van de federale administratie. http://www.favv.be.